Fluks D1 vertrok met goede moed richting Leiden. Ze hadden er zin in, wisten in theorie dat Danaïden onderaan stond, maar wisten ook dat ze waakzaam moesten zijn. Het zou zeker geen `makkie` worden!

Met Esmee nog op de blessure bank en Thijn die helaas die ochtend ziek werd bestond het D1 team deze middag uit 9 spelers. In de aanval stonden Floor, Thijs, Imme en Nienke. Het was Nienke die als snel de 0-1 wist te scoren. KZ wist echter binnen diezelfde minuut de gelijkmaker te maken. Gevolgd door een afstandsschot van Thijs waarmee het 1-2 werd. Een aantal minuten lang gebeurde er vrij weinig, wat schotkansen over en weer maar geen goals.

Totdat Nienke, die alle ruimte van haar dame kreeg, de 1-3 en de 2-4 wist te maken en vervolgens wist Thijs nogmaals de korf te vinden met een prachtige doorloop. Hierna werd gewisseld van vak en stonden Loes, Linde, Manou en Romy in de aanval. Fluks speelde aanvankelijk rommelig, veel onnodig balverlies en een aantal verdedigde schoten. Gelukkig lukte het wel steeds op tijd om de aanval van de tegenstander te onderscheppen en bleef de bal voornamelijk in het aanvallende vak. Manou wist uiteindelijk 2 keer achter elkaar te scoren. Eerst door een zeer fraai uitgevoerde doorloop en vervolgens door een stip. Na nog een doelpunt voor Danaïden gingen we de rust in met 3-7.

Na de rust nam Chiel het coachen over van Joek. Chiel is er vanaf de kerstvakantie bijgekomen als trainer en coach, daar is het team (en Joek) heel blij mee.

Aanvallend stonden Thijs, Floor, Esmee en Nienke in het vak. Al snel kreeg Fluks een stip mee die er netjes werd ingelegd door Nienke. Helaas kregen we ook een stip tegen waardoor de voorsprong bleef steken op 4 puntjes verschil. Niet echt een `makkie` dus tot nu toe. Sterker nog, Danaïden was vastberaden deze pot niet te verliezen en wist zelfs de 5-8 te scoren! Gelukkig herpakte Fluks zich en scoorde Thijs de 5-9 en de 6-10.

De 4e periode startten we met Imme, Romy, Loes en Linde. Direct kregen we een stip mee die Imme in eerste instantie miste maar zelf afving en alsnog scoorde. De verdediging van Fluks hield de boel goed dicht en Fluks speelde aanvallend. Dit zorgde ervoor dat Romy kon scoren uit een goed genomen vrije worp (die weliswaar discutabel verdedigd was, maar wel fraai in de korf werd gelegd). Imme scoorde hierna nogmaals waarmee de eindstand 8-13 werd.

Terugkijkend… was het een makkie? Nee. Danaïden had redelijk veel schotkansen maar ook wel veel pech, balletjes die er net niet in rolden of uit de korf stuiterden. De uitslag had er dan echt anders uit gezien. Bovendien veel gemiste kansen door Fluks.

De boodschap blijft: we zijn er nog niet, we moeten scherp blijven spelen en bovenal: de lol die die ons team heeft vast blijven houden. De D1 onderscheidt zich namelijk vooral door het voor elkaar willen werken en een positieve inzet.

Kortom: een heerlijk team !